Ma Ailesi Tarihi

Mashi "Ma Ailesi" anlamına gelir. Gökbilimci Muizz (Farsça olan Muizz adının Çince karşılığı Ma Yize'dir) ve ailesi, Song hanedanlığı (960-1279) imparatoru Jian Long'un ikinci yılında yani 961 yılında, imparatorun daveti üzerine Çin’e gelir ve Song hanedanlığı tarihine katkıda bulunur. Ma Yize, oğulları ve torunları ile birlikte Çin’e yerleşir ve bütün Çin’e dağılırlar, günümüzden 1000 yıllık Çin tarihinde yer alırlar. Ma Yize’nin soyundan bir çok aile dalı ortaya çıkar, bunlar; Anhui Huaining Ma Ailesi, Tianjin Chongluntang Ma Ailesi, Guanzhong Ma Ailesi vb. Bu dallardan biri olan Anhui Huaining Ma Ailesinin orijinal ikametinin Nanjing şehri Yuhuatai bölgesi Erlonggang kırsallı olduğu bilinmektedir, Ming hanedanlığı (1368-1644) döneminin başlarında ortaya çıkan ve bir asker kariyeri olan Ma Lianzhong (1373-1437), Pengcheng şehrinin komutanı olarak görevlendirilir. Ming Chengzu'nun Jingnan savaşından sonra, Hebei Eyaleti Qingxian İlçesine askeri ataşe olarak görev yapmak üzere atanır ve ailesi ile birlikte Qingxian şehrine yerleşir. Qing hanedanlığı (1644-1911) dönemine girildikten sonra, Ma Zhonglian'ın ailesinin itibarı yavaş yavaş azalır. Ma Zhongliang’ın üçüncü oğlunun soyundan gelenlerin, Qingxiian şeherinden Cangxian şehri Yanshiqiao (Mengcun Müslüman Özerk Bölgesi) kasabasına taşındığı anlatılmaktadır. Bu, Ma Fengtu'nun Yanshiqiao'daki kökenidir. Bu uzun bir soydur ve Han (Çinli)’ların ailelerinde bile olması nadirdir. Halk, din ve uzun bir aile geçmişi olarak Ma Fengtu'nun ailesi, geleneksel kavramlara özellikle özen göstererek, bu gelenekleri sürdürmesi ve zamanın gidişadını kabul etmemesi, dövüş sanatları kavramlarında kesinlike etkilidir.
Ma Yize (921-1005) yani mart ayının 20'inde doğdu ve mayıs ayının 10'unda vefat etti (Ma Yize, Muizz'in Farsça'daki çevirisiyle yapılmış adıdır. Şan katmak, saygı göstermek, saygıdeğer anlamlarındadır), Batı Rum İmparatorluğu (o zamanlar küçük Asya'daki Doğu Roma İmparatorluğu, Song hanedanlığı döneminde Lumei ülkesi olarak anılır, günümüzde Türkiye'ye aittir)'dandır, ["Açıklama: Lumuguo, genellikle Rum ülkesinin bir çevirisi olarak kabul edilir. Çincesi; Lumu, Lumi, Lumei ve diğer hece çevirisidir. Genelde Lumu'nun yani Lumei ülkesinin, Osmanlı İmparatorluğu'na atıfta farklı bir çevirisi olduğuna inanılmaktadır (al-Imba raturiyyah al-Uthmaniyyah, 1299-1922). Osmanlı Devleti'nin kurucusu 1. Osman (1258-1326), İslam'a inanan ve Bizans İmparatorluğu döneminde Türk Kayı Boyu'na mensuptu. 16. yüzyılda, Sultan 1. Süleyman (1494-1566) döneminde, imparatorluk toprakları Avrupa, Asya ve Afrika'ya kadar genişler, bu altın çağdır. 1922 yılında, imparaorluk, Mustafa Kemal Atatürk tarafından yıkılıdı ve 1923 yılında Türkiye Cumhuriyeti resmen kuruldu. Ming (1368-1644) hanedanlığı imparatoru Jiaijng döneminin 3. yılı 1524'den 33. yılı 1554'e kadar, Osmanlı İmparatorluğu Çin'e beş kez elçi göndermiş ve Çin ile dostluk alışverişinde bulunmuştur. "Ming hanedanlığı tarihi ve batı bölgelerinin biyografisi" kitabı, Rum'u anlatan özel bir makaleye sahiptir. Bu teori, Ming hanedanlığı tarihinin, Muizz (Ma Yize)'nin ölümünden yaklaşık 300 yıl sonra Rum ülkesinin Osmanlı İmparatorluğu olduğu şeklindeki inancına dayanmaktadır"].
Song hanedanlığı imparatoru Jian Long'un ikinci yılında, yani 961 yılında Çin'e geldi. Çiftçi bakanlığı hakimliği, gökbilim sekreterliği ve gökbilim danışmanlığı görevlerinde bulundu. Houzhou Guangshun Mingyuanli (haftadan sonra sıragelen ertesi esas takvimi) birinci cildi ve Taiyiqing Hujiayinjing (çok erken yılınan gece vakti) birinci cildini yazdı. 962-963 yılları zamanında yeni yasa ile Yingtianli (Song hanedanlığı yeni takvimi) takvimi derlendi ve 4 yıla 10 gün eklendi, Song imparatoru Taizu'nun fermanı ile yayınlandı. Yingtianli takvimi 6 cilde bölünmüştür, sırasıyla Lijing (takvim), Suanjing (hesaplama), Wugengzhong Xinglicheng (yıldız takviminde beşinci değişiklik), Chenhun Fenlicheng (alacakaranlık ayrımları), Zhouye Richuru Licheng (gün doğumunun gündüze girmesi) ve Guying Licheng (güneş saati), bu yöntem Çin takvimine hafta sistemini tanıtan ilk yöntemdi (Song tarihi 6. cilt Song yasaları tarihi kayıtları). Muizz'in adı Farsça'dır, Çince çevirisi Ma Yize'dir. İmparator Zhao Kuangyin, ona Ma soyadını ve Yusou (yaşlı balıkçı) lakabını verdi. Akademik katkılarından dolayı Song imparatoru tarafından takdir edildi. Astronomi bölümü, Gunglu doktorası, devletin sağ sütunu, Qintian sekreterleiği, Xihoujue ünvanı ile Jingbiao (hükümet tarafından tanınma için verilen anıt veya plaket)'la ödüllendirildi. Daha sonra, Shanxi eyaleti Jingyang şehrine yerleşti, Huizu (müslüman) Ma Yize soyunun Çin'deki atası oldu. Ma Yize’ nin büyük oğlu Ma Eceng, Song imparatoru Zhao Guangyi'nin ikinci yılında, yani 997 yılında Xihoujue ünvanı verildi ve Sitianjin astronomi kurumunun müdürü oldu. İkinci oğlu Ma Huaiyu, Song imparatoru Zhao Hengxian'in dördüncü yılında, yani 1001 yılında, imparatorluk kararnamesi ile Delang ve Sitianjian kurumlarına müdür yardımcısı olarak atandı. Ming hanedanlığı imparatoru Xiangzong'un 22.yılında, yani 1486 yılında, Hebei eyaleti Qingxian şehri Ma ailesi soy kütüğü yapıldı ve Çin’ deki Müslümanları tarihindeki soyları ile şecerelerinin belirlenmesi sağlanmış oldu. 1968 yılında, Taiwan'lı ulusal tarihçi, Guangdong eyaleti Xingning'li Luo Xianglin, kuzey Amerika gezisi sırasında, Kuzey Amerika Kolombiya üniverditesi doğu Asya kütüphanesinde Huaining Ma ailesi soy kütüğünü buldu ve makale yazıp halka açıkladıktan sonra uzmanların araştırmasına göre; Ma Yize, İslami matematiksel astronomisinin çevirisini yaparak Çin'e tanıtmak için götürdü. Ebu Abdallah el-Battani (858-959)'nin astronomik yıldız kataloğu Kitab el-Zic, Sabi astronomik takvim hesaplamaları El-Zic al-Sabi (buitapta ilk defa, Ptolemy'nin yayımlanmasından bu yana güneş apojisi devinimine ilişkin veriler bulunmaktadır) ve matematilsel astronomi Kitab Matali el-Buruc ile Kitab Akdar el-İttisalat gibi kitaplar, daha sonra Latinceye çevrildi. Aynı dönemde Yemen'de ünlü bir astrolog ve coğrafyacı olan El-Hamdani (900-950)'nin yıldız kataloğu Zic, matematiksel astroloji Kitap Sarair el-Hikma gibi kitaplardır.
Ma Yize'nin torunları, Shanxi eyaleti Jingyang şehri Yongan kasabasından gelmektedir. 11. nesil Ma Ganjie (güney Song hanedanlığı imparatoru Ningzong ikinci yılında yani 1196 yılında 42. ünlü savaşçıyı), imparator Lizong'un 5. yılında, yani 1232 yılının 12 nisanında Nanyan valisi olarak atandı, sonra Xinyexian ilçesinin kayıtlarına dahil oldu, daha sonra Xinye (Miaoyuantang) Ma ailesi ortaya çıkmış oldu. O zamandan bu yana bir kaç dala ayrıldı, örneğin; Anhui Huaining Dunyuetang Ma ailesi, Hubei Xiangyang Huaiyuantang Ma ailesi, Ming (1368-1644) hanedanlığından bu yana Nanjing Erlanggang'ın Tianjin Chongluntang Ma ailesi, Hebei Qingxian Ma ailesi, Shandong Enxian Ma aailesi, Beijing Zhongshutang Ma ailesi gibi. Yuan hanedanğı (1279-138) sonlarında Xinye Ma ailesi soyundan gelenler, Henan eyaleti Huihui (müslüman) ordusuna katılarak askeri kariyerleri de başlamış olsu. Ming hanedanlığının başlarında imparator Hongwu zamanında (1368-1398) Henan eyaletinde 3 muhafıza ayrılarak çeşitli yerlere gittiler. Bunların arasında, Anhui Anqing'de muhafızlık kurumunda görevi yapan Ma Hazhi (Ma Lin), Anhui Huaining Ma ailesi dalının Ming hanedanlığındaki atası oldu. Nanzhili Pengchen'de muhafız komutanı olarak görev yapan Ma Zhongliang, kuzey Çin Ma ailesi Hebei Qingxian, Shandong Enxian, Beijing Zhongshutang dalıyla Ming hanedanlığındaki atası oldu.
Ma Zhongliang (1373-1437) diğer adıyla Ma Xingci, Song hanedanlığı döneminde Çin’e gelen ilk atası Ma Yize’ nin 18. nesil torunu. Ming hanedanlığı (1368-1644) döneminde Ming Chengzu'nun 1404 yılındaki Jingnan savaşından sonra, Jinling (günümüzde Nanjing)'in Yuhuatai bölgesi Erlonggang kırsalından, kuzeydeki Zhili'ye Jingji şehrini korumaya gider, Qingxian'ın Haopo'ya konuşlanırlar, Qingxian şehri resmi olarak kayıtlara geçer, Pengcheng (Beijing) komutanı olarak hizmet eder, Fengzheng doktorasıyla onurlandırılır. Ma Zhongliang, Hongwu'nun 6. yılının (1373) ilk ayının 26'sında doğdu, Zhengtong'un 2. yılının (1437) 11'inde vefat etti ve kuzey Çin Ma ailesi (Hebei Qingxian, Shandong Enxian, Beijing Zhuizhi) Ming hanedanlığındaki atası oldu. İkinci nesil atalar, resmi pozisyonları miras aldılar ve ölümden sonra da aynı görev verildi, bu da iki nesil boyunca resmi memur olduklarını kanıtlamaktadır. İkinci nesil büyükanne Han, ikinci nesil atasının süreksizliğinden sonra 5 oğlunu ve ailesini Qingxian şehri Majiaqiao (aslında ikinci nesil büyükanne Han'ın kayınvalidesinin bulunduğu yerdi Hanjiaqiao, daha sonra Majiaqiao olarak değiştirildi) mezarlığına taşıdı, Haopo köyünün kuzeyinde gömülüdür.
Ma Fen (doğum ve ölüm tarihleri bilinmemektedir), Hebei eyaleti Cangxian şehri Yangshiqiao kasabası Ma ailesinden ve ataları Ming hanedanlığı (1368-1644) döneminde uzman bir askeri aileydi, dövüş sanatları ile uzun bir geçmişe sahip olduğu söylenebilir. Bu aile, Qing Hanedanlığı (1644-1911) dönemi sonlarında ortaya çıkan, Pigua ile Baji stillerinde ustaydı ve Ma Fen, mızrak stilinde eksper bir Wushu'cuydu. Ma Fen, hile ile Guandong'u sadece tek başına geçmeyi başardı, Shenyang'da ünlü Gongsheng muhafız bürosunu kurdu, o cömertti, nazik ve yardımcı olandı, kahraman ve cesur bir savaşçıydı, kuzeybatı Çin'de yüksek itibara sahip oldu.
Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatı) 1. dönemi, Ma Jieyuan ve Ma Lianyuan:
2. jenerasyon Ma Jieyuan ve Ma Lianyuan kardeşler, Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin 1. dönemidir.
Qing Hanedanlığı (1644-1911) dönemi sonları ve Çin devletinin başlarında (1912-1949), Yangshiqiao kasabasından Ma Jieyuan ve Ma Lianyuan kardeşler ile Ma Jieyuan’ ın oğlu Ma Huatang, 2. jenerasyonun 1. dönemdir. Ma Jieyuan ve kardeşi, Wushu (savaş sanatları)’ ya kafayı çok takmış köylü bir dövüş ustasıdır ve yeğenlerinin başındadır. Ma Jieyuan ve oğlu, Cangzhou, Yanshan, Nanpi, Qingxian gibi şehirlerdeki savaş sanatı ustalarıyla yoğun bir temas halinde bulunmuşlar ve sanatta daha çok bilgi ve beceriye sahip olmuşlardır. Daha sonra, büyük usta Huang Linbiao’nun öğrenciliğe kabul etmesiyle Tongbei teorisi olan Pigua ve Baji stillerinde eğitim almışlardır. Ma Jieyuan, Shuaijiao (güreş), Dangong (okçuluk) ile Yumashejian (at üzerinde ok atma) gibi geleneksel savaş sanatları bölümlerinde uzmanlaşmış, memleketinde yüksek itibar sahibi olmuştur. Oğlu Ma Huatang ise, Baji ve Pigua'nın 2. formunu çalışıyordu, çok kuvvetli ve kılıç tekniğinde çok iyiydi, cesaretini gizlerdi. Bu iki jenerasyonun da ayak izleri, Cangzhou ve Nanpi şehirlerinin köşelerinden çıkıyordu. Jieyuan ve Lianyuan kardeşler bir çok kez Guanlong (Gansu'nun doğusunda bir bölge)'a seyahat ettiler, bir çok zorluklarla ve engellerle karşılaşmalarına rağmen savaş sanatlarında cesaretle ilerlediler. Ama, Wushu faaliyeetleri çoğunlukla memleketlerindeydi, daha sonra hepsi memleketlerinde yaşlandı. Bu nedenle, Ma ailesi savaş sanatları 1. döneminin temeli yerel dövüş sanatçılarına ait oldu. Onlar, Mashiwuyi (Ma ailesi savaş sanatı) sisteminin kurucularıdır. Ma ailesi, zengin bir aile değildi, ataları arasında Guandong’u dövüş sanatlarıyla geçen efsanevi savaş sanatçısı Ma Fen vardı ve Qing hanedanlığı sonlarında Fentian bölgesinin ünlü Gongsheng muhafız birliğini, Ma Fen tek başına kurmuştu. Daha sonra, Ma Fengtu ve Ma Yingtu kardeşler kuzeydoğu Çin'deyken, pestijli atalarının itibarından yararlanmışlardır. Minguo (1912-1949) döneminin ilk başlarında, bir çok Cangzhou Wushu ustası Cangzhou bölgesinden çıkmıştır, Wushu'ya güvenerek her yerde bir hayat kurabiliyorlardı, bu seçkin kişilerden bazıları ise Wang Ziping ve Tong Zhongyi idi. Wushu (savaş sanatları)’nun spora dönüşümü ile, Guoshu (milli sanatlar) adı altında sistemleşmesinde önemli rol oynamışlar ve Çin devletinin dövüş sanatları dünyasında geniş ve kapsamlı bir şekilde ünlenmişlerdir.
Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatı) 2. dönemi, Ma Fengtu ve Ma Yingtu:
3. jenerasyon Ma Fengtu ve Ma Yingtu kardeşler, Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin 2. dönemidir.
Birinci kardeş Ma Fengtu (1888-1973), diğer adıyla Ma Jianyi. Kardeşler, bu dönemde memleketlerinden ayrılırlar ve Çin savaş sanatları sahnesine çıktılar, çıktıkları bu sahnede canlı olarak Wushu hayatının bir sahnesi oldular. Coğrafi ve kültürel faktörler, Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin oluşumunda çok önemli bir rol oynamaktadır. Bir diğer ayırt edici özelliği de, bu dövüş sanatlarının özel kültürel şekliyle, Ma Fengtu’nun ailesinin kaderi ve Çin halkının yüzyıllardır kaderi ile yakından bağlantılıdır, bu ailenin güçlü vatanseverlik kompleksini ve görkemli geleneğini oluşturmuştur. Ma Fengtu, Qing Hanedanlığı (1644-1911) imparator Xuantong (1909-1912) döneminde Tianjin’ de okurken Tongmenhui (ittifak birliği)'ne katıldı, Qing karşıtı faaliyetlerde aktif olarak yer aldı, dövüş sanatlarında usta olduğu için cesaretli olduğundan Tiexue (demir kan) grubunun bir üyesi olarak terfi etti, bir öok gizli etkinliğe katıldı. Tongmen birliğinin talimatıyla, kuzey Çin dövüş sanatları ustalarıyla aktif olarak birleşerek, Japon Bushido ruhunu anımsatan Zhonghua Wushihui (Çin halkı savaşçı birliği) kuruldu. Wushi birliğinin bir temsilcisi olarak, Tianjin’ de bir okulda öğretmenlik yapan Japon Kendo öğretmeni ile Jijian (kılıç eskrimi) müsabakası yaptı ve 3 raundu da kazandı. Ma Fengtu’nun vatansever ruhu, kardeşlerini ve torunlarını derinden etkiledi. Bu daha sonra ki, Japon karşıtı savaşınta çok önemli ve dokunaklı bir performanstı. Savaş başadıktan sonra Ma Fengtu ve 4 kardeşi, bu büyük ulusal kurtuluş savaşına istisnasız farklı açılardan katıldılar. Bu günümüz ve çağdaş savaş sanatları ailelerinde görülmesi nadir bir olaydır.
İkinci kardeş Ma Yingtu (1898-1956), diğer adıyla Ma Jianxun, (yada Ma Zuoxiong). Bütün hayatını orduda askeri kariyer yaparak geçirdi. Japon karşıtı ordusundayken, Sun Lianzhong ve Liu Ruiming’in birliğinde Wushu eğitim subayı olarak görev yaptı. Defalarca Japonlara karşı savaşa katıldı. 1938 yılında Sun Lianzhong'un ordu subayı eğitim grubunda eğitmen olarak görev yaptı. Ünlü Taierzhuang savaşına katıldı, savaştaki cesareti ve kararlı komutası için Sun Lianzhong tarafından takdir edildi ve ele geçirilen Japon kılıcı ile ödüllendirildi.
Üçüncü kardeş Ma Changtu, Japon karşıtı savaş başladıktan sonra, komünist parti liderliğindeki orta Hebei müslüman müfrezesine katıldı. Qingxian, Nanpi ve Tianjin şehirlerinde gizli çalışmalarda bulunduktan sonra yaralanmalar nedeniyle ordudan taburcu edildi.
Dördüncü kardeş Ma Ruitu, Japon karşıtı savaş başladıktan sonra, Liu Ruming’in kuzeybatı ordusundaki 68. birliğine katıldı. Çalışkanlığı ve emektarlılığıyla Wushu ve Shuaijiao’da uzmandı, her savata Liu Ruming’in takdirini kazanması ve saygı görmeeiyle keşif müfrezesinin lideri olarak terfi etti. Mart 1938’de, Liu’nun birliğinde Henan eyaletinin güneyindeki Japon işgalcilere karşı savaştı, Tanghe'deyken hasta tutukluların yakalanması görevindeyken düşman tarafından vurularak kahramanca şehit edildi. General Liu Ruming, Ma Ruitu’nun ölümüne çok üzüntü duydu ve Genelkurmay başkanı Li Zhenyi, Ma Ruitu’nun yadigarlarını evine gönderdi, ayrıca Ma Fengtu’ya o sıradaki durumu açıklayan bir mektup göndererek başsağlığı dileklerinde bulundu.
O zamanlar, Ma Fengtu ve Ma Yingtu, kuzey Çin’de Mashi Shuangxiong (Ma ailesinin 2 kahramanı) olarak anılır. Ma ailesi, Wushu (savaş sanatları)’da yepyeni bir seviyeye yükselerek, Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatları) adıyla Çin savaş sanatları dünyasında yerini aldı ve kuzeybatıda geniş bir alana yayıldı, gelişme hızı ve büyük ölçeği günümüz dövüş sanatları tarihinde çok nadirdir. Burada belirtilmeyi hak eden bir kaç neden de bulunmaktadır: Birincisi; Ma Fengtu’nun sistemi, Huang Linbiao’nun Tongbei teorisini kabul ederek dövüş sanatlarının kalitesini yükseltmesidir. O zamandan bu yana, sanatın kaynağı ve öğrenmenin hedefi vardı, düşüncelerin aniden değişmesi, hoşgörüyü de değiştirmesiydi. Açıkcası bu, Ma ailesi savaş sanatları kariyerinin gelişiminin temel taşlarıdır ve bu çok önemli bir teorik rehberdir. İkincisi; daha önce de belirtildiği gibi, Ma Fengtu ve kardeşinin ayak izleri Cangzhou ve Nanpi şehirlerinin köşelerinden çıkması, dövüş sanatlarının daha geniş bir alanda ve daha yüksek bir seviyede göstermesidir, Wushu ustalarıyla kapsamlı ilişkileridir, klasik dövüş sanatlarının hazinelerini özümsemeye çalışılmasıdır, böylece Tongbei dövüş sanatı öğretisi sistemi büyük ölçüde genişlemektedir. Üçüncüsü; Ma ailesi kardeşlerin, modern Wushu'nun fiziksel gelişimini aktif olarak kavrayarak, Guoshu (milli sanatlar) sisteminin inşa edilmesi yüksek başlangıç noktası ve geniş bir görüş alanına sahip olduğu söylenebilir. Bu, Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatları), bütün Çin’deki Wushu (savaş sanatları) stillerindeki, sıradan alışkanlıklarından ve gizemlerinden kurtaran ana nedeni budur.
Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatı) 3. dönemi, Ma Yingda, Ma Xianda, Ma Lingda, Ma Mingda:
4. jenerasyon Ma Yingda, Ma Xianda, Ma Lingda, Ma Mingda kardeşler, Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin 3. dönemidir.
Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin 3. dönemi, Wushu dünyası tarafından Mashi Sijie (Ma ailesi 4 kardeş) olarak adlandırılmakta ve Ma Yingda, Ma Xianda, Ma Lingda, Ma Mingda tarafından temsil edilmektedir. 4 kardeş de Ma Fengtu’ nun oğullarıdır. Ma Yingda, temmuz 2000’de; Ma Xianda, haziran 2013’de hayata veda etti. Günümüzde, Wushu dünyasında hala aktif olan, Mashi Erjie (Ma ailesi 2 kardeş) var, geleneksel Wushu ve Tongbei dövüş sanatı öğretisinin gelişimine aralıksız gayretleri devam etmektedir.
Mashi Wuyi (Ma ailesi savaş sanatı) 4. dönemi, Ma Lianzhao, Ma Lianyue, Ma Lianlun, Ma Lianpo, Ma Lianzhen vb.:
5. jenerasyon Ma Lianzhao, Ma Lianyue, Ma Lianlun, Ma Lianpo, Ma Lianzhen vb. Ma ailesi savaş sanatları geleneğinin 4. dönemidir.

马氏源流

马氏，北宋（960-1279）太祖建隆二年（公元961年），波斯天文学家马依泽应聘入华，帮助宋朝修订历法。马依泽留居中国，子孙繁衍，散布全国，绵延至今已有一千多年历史了。马依泽的后代分了若干支系，比较有名的如安徽怀宁马氏、天津崇伦堂马氏、关中马氏等。其中有从安徽杯宁析出的一支，据说原居南京雨花台二龙岗，明（1368-1644）代初年出了个叫马仲良的，以军功起家，曾任彭城指挥使。明成祖“靖难之役”后，受命到河北省青县担任武官，由此举家迁居青县。入清以后，马仲良家族逐渐衰微，据说是马仲良第三子的后裔从青县迁到沧县杨石桥，这就是杨石桥马凤图一门的来路。应该说，如此久远的世系，即使是在汉族家族里也不多见。民族、宗教和久远的家史，使马凤图家族形成了特别重视传统的观念，这对他们世守传统而不肯随波逐流的武术理念肯定是有影响的。
马依泽（921-1005），即生于勒比阿立数勿月（回历三月）二十日，卒于景德二年五月初十。 （注：“马依泽”乃波斯语Muizz 的音译名，义为“给……增光的，尊敬……的，给予荣誉的”），西域鲁穆国（位于小亚细亚当时的东罗马帝国，宋代称“卢眉国”，今归属土耳其）人，【说明：鲁穆国，一般认为为音译 Rum 而来，中文有：鲁穆、鲁木、鲁迷、噜密、鲁密、鲁姆、芦眉等译音。一般以为鲁穆即芦眉国的异译，指奥斯曼帝国 （al-Imba raturiyyah al-Uthmaniyyah，1299-1922）。奥斯曼帝国的创始人奥斯曼一世（1258-1324），信奉伊斯兰教，在鲁姆苏丹国（拜占庭帝国）时间原属的突厥凯伊氏族。13世纪末，拜占庭帝国瓦解后，奥斯曼帝国宣布独立。16世纪苏丹苏莱曼一世（1494-1566）时，帝国疆土横跨欧、亚、非三洲，为全盛时期。1922年，帝国被基马尔政府推翻；1923年，土耳其共和国正式成立。明嘉靖三年（1524）至三十三年（1554）间，奥斯曼帝国曾先后五次遣使至中国，与中国有友好往来。《明史•西域列传》有专条记述“鲁穆”。此说依据明史认为马依泽公逝世后近三百年建立的奥斯曼帝国为鲁穆国】。
宋太祖建隆二年（公元961年）来华，历任司农少卿并判司天事、司天少监，撰《后周广顺明元历》一卷、《太一青虎甲寅经》一卷，在公元962-963年间编制新法《应天历》，时年四旬，宋太祖御制序，颁行。 《应天历》分六卷，分别为《历经》、《算经》、《五更中星历成》、《晨昏分立成》、《昼夜日出入立成》和《晷影立成》，此法在中国历法中首先引进星期制度（见《宋史》第68卷宋律历志）。Muizz名讳系波斯文字，汉译马依泽，赵匡胤遂以马授姓，并赐号渔叟。他在学术上的贡献得到了宋太祖的赏识，旌表天文略部，授光禄大夫、右柱国兼钦天监，世袭侯爵，定居陕西泾阳，成为回族马依泽氏在华始祖。马依泽长子马额曾于宋太宗赵光义至道三年（公元997年）袭侯爵，任司天监监正，次子马怀亦于宋真宗赵恒咸平四年（公元1001年）奉旨授承德郎、司天监监副。据明宪宗成化二十二年（1486）创谱的《河北青县马氏门谱》创谱序及水子立所著《中国历代回教先贤事略汇编》中都有相似的记载。 1968年，台湾民族史学家、广东兴宁人罗香林在北美洲考察期间，在美国的哥伦比亚大学东亚图书馆发现了《怀宁马氏宗谱》，之后撰写论文公之于世。据专家考证，马依泽把伊斯兰数理天文学译介到中国，应包括阿尔•白塔尼（Abu Abdallah al-Battani，公元858-929年）的《天文星表》（Kitab al-Zij，公元880年） 、《萨比天文历数表》（Al-Zij al-sabi，书中首次公布了对太阳远地点（apogee）自托勒密以来进动的数据）和多部《数理占星学》（包括Kitab Matali al -Buruj和Kitab Aqdar al-Ittisalat）的书籍，这些天文书籍后来先后被翻译成拉丁文。在同时期的也门地区也有一位著名的天文占星和地理学家阿尔•哈丹尼（Al-Hamdani，公元900-950年，着有《星表》[Zij]、《数理占星学》[Kitab Sarair al-hikma]等）。
马依泽公的子孙自“陕西泾阳县永安镇祖居，十一世祖干玠公号枢仪（南宋宁宗庆元丙辰第四十二名进士），于理宗绍定五年（1232年）四月十二日出任南阳知府，遂落籍于新野县”，后世称新野（妙远堂）马氏。此后分了若干支系，如安徽怀宁敦悦堂马氏、湖北襄阳（怀远堂）马氏、源自明代南京二朗岗的天津崇伦堂马氏、河北青县马氏、山东恩县马氏、北京忠恕堂马氏等。据考元末新野马氏后人，参与河南回回义军助明，多以军功起家，明初洪武年间从河南三卫分赴各地，其中任安徽安庆卫左所正千户之职的马哈知（马麟）公成为安徽怀宁马氏一支的明代始祖；任南直隶彭城卫指挥之职的马仲良公后成为北方马氏，如河北青县、山东恩县、北京忠恕堂一支的明代始祖。
马仲良（1373-1437），字性慈，宋代来华始祖马依泽公的十八世孙，1404年明成祖“靖难之役”后，由金陵（今南京）雨花台二龙岗随驾北上来直隶籍，护卫京畿，特派驻防青县蒿坡，致仕入籍青县，旋任彭城（北京）卫指挥，诰封奉政大夫。马仲良，生于洪武六年癸丑正月廿六，卒于正统二年丁巳正月十一，而成为北方马氏（如河北青县、山东恩县、北京诸支）的明朝始祖；二世祖世袭官职，死后同授诰封，亦证明为两代世官无疑。二世韩祖母在二世祖无常后率五子举家移居青县马家桥（原为二世韩祖母婆家所在地韩家桥，后改为马家桥）立茔。葬蒿坡村北。
马芬（卒年不详），河北沧县杨石桥马氏，其祖上在明代是一个职业军人家族，可以说与武术早有渊缘。这个家族在清末出过精通劈挂、八极，擅长枪法的武术家马芬。马芬挟技只身闯关东，在沈阳创办闻名一时的恭盛镖局，他为人大度，乐善好施，广结豪侠，在东北声望甚高。
马氏武艺一个时期，马捷元、马连元：
第二代的马捷元、马连元两兄弟，是马氏武术传统的第一个时期。
清（1644-1912）末到民初，杨石桥的马捷元、马连元兄弟，及马捷元之子马化堂等，这两代人是第一个时期。马捷元兄弟都是痴迷武术的农村拳师，他们的子侄辈更是如此。马捷元父子与当时沧、盐、南、青各县的武术家们有广泛的交往，学艺多，见识广，后来都接受了黄林彪先生的“通备”学说，劈挂、八极兼而习之。马捷元擅长摔跤、弹弓及驭马射箭等传统武艺，为人儒雅，乡望甚高。马化堂喜练八极和二趟劈挂，膂力什强，刀法亦佳，沉隐有胆略。他们两代人的足迹已经走出沧南一隅之地，捷元、连元两弟兄曾多次远走关陇，遭遇过许多艰难险阻，凭着一身武艺和胆识，常能化险为夷。但，他们的武术活动主要还是在家乡，后来也都终老于家乡，因此，应该说马氏家族武术的第一个时期基本上仍属于乡土拳家，他们是“马氏武艺”体系的创始期。马氏家族不是资产殷实的富有人家，祖上也出过以武艺闯荡关东的传奇人物马芬，清（1644-1912）末奉天闻名一时的恭盛镖局就是马芬一手创办的。后来马凤图、马英图兄弟在东北时，就曾得益于这位先辈的赫赫名声。民国初，许多沧州武术人士走出沧州，凭着武术在各地谋生，其中一些精英人物，如王子平、佟忠义等，在武术的体育化转型和“国术”体系的构建中发挥了重要作用，成为民国武坛上影响深远的人物。
马氏武艺二个时期，马凤图、马英图：
第三代的马凤图、马英图两兄弟，是马氏武术传统的第二个时期。
一弟马凤图（1888-1973）字健翊，弟兄也是在这个时候走出了家乡，登上中华武术大舞台，演绎了一幕幕生动的武术人生剧。地缘文化因素在马氏一门武术传统的形成上，起了十分明显的作用。还有一个鲜明的特点，那就是通过武术这个特殊的文化形式，马凤图家族的命运同百年来中华民族的命运紧紧地联结在一起，形成这个家族浓厚的爱国情结和光荣传统。宣统年间，在天津读书的马凤图加入了同盟会，踊跃参加反清活动，因为精通武术，胆气充盈，被推为铁血团成员，参与了许多秘密活动。他奉同盟会之命，积极团结北方武林人士，创建了针对日本武士道精神的中华武士会，曾以武士会代表身份与在天津某校任教的日本剑道教习比试击剑，结果连胜三局。马凤图的爱国精神深深地影响了他的弟弟和后代们，这在后来的抗日战争中有非常突出而感人的表现。抗战爆发后，马凤图弟兄四人从不同的角度一无例外地参加了这场伟大的民族解放战争，这在当代武术家族中并不多见。
二弟马英图（1898-1956）字健勋（亦作雄），最喜戎马生涯，多半生是在军旅中度过的。抗战军兴，他先后在孙连仲、刘汝明等部任武术教官，屡次参加对日作战。 1938年在孙连仲部军官教导团任教官，参加了著名的台儿庄大战，以作战勇敢，指挥果断，受到孙连仲嘉奖，赠予缴获的日本战刀一柄。
三弟马昌图，抗战爆发后参加了共产党领导的冀中回民支队，曾在青县、南皮县和天津等地从事秘密工作，后因负伤退伍。
四弟马瑞图，抗战爆发后入西北军刘汝明的六十八军当兵，他为人勤恳，凡事任劳任怨，又善长武术和摔跤，每战必先，深受刘汝明器重，亲自擢拔为侦察排长。 1938年3月随刘部在河南南部与日寇作战，在唐河时，带病执行捕俘任务，遭敌狙击，英勇殉国。刘汝明将军对马瑞图的阵亡十分痛惜，曾派参谋长李振义将瑞图的遗物送到家中，并特地向马凤图致信说明当时情况，表示悼念之情。
当年曾以“马氏双雄”闻名华北的马凤图、马英图，将马氏一门的武术提升到一个全新的层位上，使“马氏武艺”卓然立足于中华武坛，并在大西北得到大面积传播，其发展速度之快和规模之大，在近代武术史上是不多见的。这里主要有几个原因值得表述一下。一，马凤图系统接受了黄林彪先生的通备学说，武学品位得到提升。从此艺有本源，学有归宿；胸襟豁然，气度大变。显然这是马氏武术事业发展的基石，是非常重要的理论指导。其二，如前所说，马凤图兄弟走出了沧南一隅，在更广阔领域里和更高的层位上展现武学，广泛交结武术名家，努力吸收古典武术珍品，从而大大拓展了通备武学体系。其三，马氏弟兄积极把握近代武术的体育化进程，主动参与“国术”体系的建构事业，可以说起点高，视野宽，这是“马氏武艺”能彻底摆脱江湖武术的庸浅习气和神秘主义的主要原因。
马氏武艺三个时期，马颖达、马贤达、马令达、马明达：
第四代的马颖达、马贤达、马令达、马明达兄弟，是马氏武术传统的第三个时期。
马氏家族武术传统的第三期，应以被武术界称为“马氏四杰”的马颖达、马贤达、马令达、马明达为代表。四兄弟都是马凤图之子。马颖达于2000年、马贤达于2013年去世，目前尚有“二杰”活跃在武坛上，继续为弘扬传统武术和通备武学而不懈的努力着。
马氏一门所传承的通备武学，是一个经过了许多武术先贤努力而逐步建构起来的武术体系，在技术上和理论上都极具特色，并保存了许多稀有的古典武艺内容。这个体系原本只是沧州地区一个尚未充分发展起来的门派，经马氏一门几代人的传承、发展和积极传播，已成为大西北最流行的武术流派，拥有大量爱好者。目前，这个古老而新兴的武术门类，已传向全国许多地方，传向世界各地。有趣的是，在国外，为了避免音读上的雷同性，人们更愿意将它称之为“马氏武艺”或“马氏通备武学”，或者干脆就叫“马家拳”。以一家一姓传承和弘扬一个独立的武学体系，延续了百年之久而不衰，这在中国武术史上确不多见。
马氏武艺四个时期，马廉昭、马廉越、马廉仑、马廉颇、马廉祯等：
第五代的马廉昭、马廉越、马廉仑、马廉颇、马廉祯等，是马氏武术传统的第四个时期。