Türkiye'de Geleneksel Wushu Nereye Gidiyor?

Wushu, Orta Asya'da binlerce yıllık bir geçmişe sahip savaş sanatıdır, ilk adı “Wuyi”dir. Ancak, tarihi kökenlerine indiğimizde, Wushu'nun, Shoubo, Shuaijiao gibi isimlerle anıldığını ve Türklere ait savaş sanatı olduğunu görüyoruz. Song (960-1279) hanedanlığında, Taizu 32shi Changquan (imparatorun askeri stili), Ming (1368-1644) hanedanlığında Chaquan (Şamil stili), Qing (1644-1911) hanedanlığında Tongbeiquan (genel uyum stili), Piguaquan (kesip asma stili), Bajiquan (8 kutup stili), Jiaomenquan (islamic stil), Tangpingquan (zemzem ibriği stili), Xinyiquan (kalp ve düşüncenin stili), Liuhequan (6 uyum stili), Bamenquan (8 disiplin stili) vb. Türk ve Müslüman kökenli stiller ortaya çıkmıştır.
Geleneksel Wushu, Türkiye'ye, 1980 yılında Çinli usta Yang (Blessing Unicorn) ile girmiştir. Onun tarafından Hongquan, Chaquan, Xingyiquan vb. stillerin eğitimi verilerek, öğrencileri tarafından bugünlere ulaşmıştır. 1989 yılında, Wing Tsun ustası Emin Boztepe, Türkiye'de ilk kez Wing Chun seminerleri düzenlemeye başlamıştır. 2002 yılında Xinjiang'lı usta Mu Tuxun, Zhang ailesi Chaquan, Ma ailesi Piguaquan, Wu ailesi Bajiquan, Cheng ailesi Baguazhang, Chen ailesi Taijiquan stillerinde verdiği eğitimler ile Türkiye'de değerli öğrenciler yetiştirmiştir. 2014 yılında, kurulan Türkiye Chinese Kuoshu Federasyonu'nun eğitimleri için Shuaijiao stilinde, İtalyan usta Antonio Langiano seminerler vermiştir. 2017 yılında Türkiye'ye gelen Hongkong'lu Wong Chingman vasitasiyle, usta Zhang Rungen'in verdiği geleneksel Wushu eğitimleri ile ilerleme kaydetmiştir. Bunun yanında, Shaolin stilinde Cevat Alp ve Kikuashu stilinde Yılmaz Aydın'ın üstün gayretlerini ve çalışmalarını da unutmamak gerekir.
İlk başta, 1997 yılında Türkiye Judo Kurash Aikido Wushu Federasyonu olarak kurulmuş, daha sonra 2006 yılında Türkiye Wushu Federasyonu olarak kurulmuştur. 2009 yılında özerk spor federasyonu ve 2014 yılında bağımsız spor federasyonu olmuştur. Federasyondaki geleneksel Wushu eğitimleri 2006 yılından 2011 yılına ivme kazanmış, ancak 2011 yılından sonra kurumsal olan federasyon, kişiselleştirilerek çizgisinden çıkmıştır. Ve böylece, geleneksel olarak eğitimi verilen Wushu sporu, sosyal medya ve görüntülü yayınlar ile yarışmacı temposuyla uygulanmaya başlanmış, kısa süre içersinde sporcular yetiştirilmiştir. Türkiye Geleneksel Wushu Şampiyonalarında, modern opsiyonel stil yapan sporcular da yarışmıştır. Yani bir çok antrenörün eğitmeni olmayıp, hocasız ustalar gündeme oturmuştur.
Ma ailesinden Tongbei ustası Profesör Ma Mingda, yaklaşık 20 yıl öncesi akademik düzeyde yazdığı, Guoshu ve Wushu ile ilgili makalelerinde bu üzücü durumu dile getirmiştir. Yan ve Li düşünce okulunun devamı olarak, Pan Wenxue'nin öğretisiyle, Li Yunbiao, Xiao Hecheng, Huang Linbiao ve Ma Fengtu'nun zorluklarla geçen, saygın öğrencilik yaşamları unutulmamalıdır.
Ne yazık ki, Türkiye'de günümüzde geleneksel Wushu eğitimi veren bir kaç hoca kalmıştır. Bizden sonraki nesillere, binlerce yıllık, atalarımızın savaş sanatlarının gerçeklerini öğretmek imkansız hale gelmiştir. Tek bir stilde yıllarca süren, büyük sabır gerektiren, zor ve karmaşık eğitimlerle bugünlere gelen, gerçek geleneksel Wushu eğitimi alan hocalarımız, büyük üzüntü içerisindedir.
Gelecekte, Wushu'nun gerçek geleneksel eğitimlerinin, öğrencilik hayatı geçirmiş hocalar tarafından eğitim verilmesini umut ediyoruz.

Yazan: İbrahim Sarı

传统武术在土耳其何去何从？

武术是一种在中亚有着数千年历史的拳术，它的第一名字是“武艺”。然而，当我们追溯其历史渊源时，我们看到武术以手搏、摔跤等名称而闻名，是一种土耳其武艺。宋朝太祖三十二式长拳、明朝查拳、清朝通备拳、劈挂拳、八极拳、教门拳、汤瓶拳、心意拳、六合拳、八门拳等等，出现了在突厥民与回回民的起源的拳术风格。
传统武术于 1980 年与中国人大师杨福麟一起进入土耳其。由杨大师给教习拳术，并洪拳、查拳、形意拳等传统武术通过提供风格教育已经达到今天的学生。1989年，咏春拳的大师亚敏·波斯铁首次在土耳其组织咏春研习班。2002年，来自新疆人穆吐逊大师还在土耳其组织传统武术研讨会而培养了价值名门弟子，张氏查拳、马氏劈挂拳、吴氏八极拳、程氏八卦掌、陈氏太极拳等。2014年，意大利人大师安东尼奥为土耳其中华国术协会的培训举办了摔跤式的研修班。他通过2017年来到土耳其的香港人黄静敏，在张润根大师的传统武术训练中取得了进步。此外，不应忘记少林拳术系统的杰瓦特·阿勒皮老师与气卦术系统的耶尔玛兹·艾登老师的杰出努力和工作。
以前，于1997年成立土耳其柔道克拉术合气道武术联合会，之后于2006年成立土耳其武术联合会，于2009年成为自治体育联合会，于2014年成为独立体育联合会。2006年至2011年，联合会的传统武术训练势头强劲。但2011年之后，机构性的联合会，因个性化而在道路外面出去了。于是，传统的武术运动开始通过社交媒体和视频广播以运动员的比赛节奏进行练习，运动员在短时间内接受训练。在土耳其传统武术锦标赛有现代可自选套路的运动员也参加了传统武术比赛。换句话说，很多教练没有教师，但没有老师的大师被提上了日程。
马氏通备大师马明达教授在他大约20年前在学术层面写的关于国术和武术的文章中表达了这种悲哀的状况。作为颜李学派的延续，在潘文学的教导下，李云标、萧和成、黄林彪、马凤图四人艰难而有尊严的学生生活也不容忘记。
不幸的是，今天在土耳其教授传统武术的老师寥寥无几。几千年来，传授我们祖先宗的武功实相已成为不可能。以单一个传统武术系统的培训持续多年，直到今天，他们接受了需要极大耐心的艰巨而复杂的训练，我们所有接受过真正传统武术训练的老师，非常悲伤。
未来，真正的武术传统训练，我们希望培训将由有过学生生活的老师进行。

作者：黄天郎老师